শ্ৰীশ্ৰী শঙ্কৰদেৱ প্ৰণীত
।। ৰাগঃ কেদাৰ।।
ধ্ৰুং।। পাৱে পৰি হৰি কৰোহোঁ কাতৰি প্ৰাণ ৰাখবি মোৰ। বিসয় বিষধৰ বিসে জড়জড় জিয়ন নাৰহে থোৰ।। পদ।। অথিৰ ধন জন জিয়ন জৌৱন অথিৰ এহু সংসাৰ। পুত্ৰ পড়িৱাৰ সবহি অসাৰ কৰবু কাহেৰি সাৰ।। কমল দল জল চিত্ত চঞ্চল থিৰ নোহে তিল এক। নাহি ভয়ো ভৱ ভোগে হৰি হৰি পৰম পদ পৰতেক।। কহতু শঙ্কৰ এ দুখ সাগৰ পাৰ কৰা হৃষীকেশ। তুহোঁ গতি মতি দেহু চিৰিপতি তত্ত্ব পন্থ উপদেশ।।
(‘শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰদেৱৰ বৰগীত’, সম্পা. হৰিনাৰায়ণ দত্ত বৰুৱা, ৪৯৭ শঙ্কৰাব্দ, পৃ. ১৬)