নিৰ্মলপ্ৰভা বৰদলৈ
এইটো প্ৰহৰতে অৰণ্যখনে ভৰ কৰেহি মোৰ গাত এইটো প্ৰহৰতে মোৰ শৰীৰ আয়নাৰ দৰে জিলিকি উঠে স্থলপদ্মৰ দৰে ৰূপ সলাইছে বতৰে বাঁহীৰ মাতবোৰ সেউজীয়া হৈছে শিমলু ফাটিবলৈ ধুমুহা নেলাগে।
Poetry without Fear
a bilingual magazine of poetry
বৰ ভাল কবিতা